4. ♛

Od rana byłam mega podekscytowana. Mama powiedziała, że muszę być o 15:30 pod Areną. Nie wiem po co, bo koncert zaczyna się o 18. Ubrałam się i umalowałam. Idziemy na Plater obejrzeć wesołe miasteczko, które czynne jest tylko w okresie letnim. Mamy zamiar zajrzeć jeszcze do muzeum figur woskowych. Wybraliśmy się tam na piechotę, bo mieliśmy blisko. Jest 25 stopni na dworze i praży słońce. Mike chciał iść na diabelski młyn, ale stwierdziłam, że nie jest mi po drodze wymiotowanie. Mama się ze mnie śmiała jak stawiałam się bratu, ale w końcu poprosiła go by mnie zostawił w spokoju. Poszłyśmy kupić watę cukrową i popcorn. Potem zasiadłyśmy sobie na ławce. Tata poszedł kupić bilety do muzeum. Widziałam Mike'a na diabelskim młynie. Był zarazem przerażony jak i szczęśliwy. Śmiałam się z jego miny.
- Cieszysz się, że idziesz na koncert? - zapytała mnie mama.
Spojrzałam na nią.
- Bardzo! Nawet nie wiesz jak mi było przykro, że mnie nie puszczacie.
Mama się zaśmiała.
- Chcieliśmy Ci zrobić niespodziankę.
W tym momencie podszedł do nas Mike. Opowiadał nam jak było na Diabelskim Młynie. Był strasznie podekscytowany.
Tata przyszedł do nas z biletami i poszliśmy do muzeum.
Widziałam tyle sławnych osób! Chociaż to były tylko figury woskowe. Mam zdjęcie z Lady Gagą, Michaelem Jacksonem czy Królową Elżbietą II. Potem poszliśmy na obiad do McDonald's, bo mieliśmy tylko pół godziny na dotarcie na arenę. Wsiedliśmy w taksówkę i podjechaliśmy na stadion. Gdy wysiadłam zaczęłam skakać z radości. Rodzice odprowadzili mnie kawałek.
- Bawcie się dobrze. - powiedziała mama.
- Jak to bawcie? - spytałam.
- Idę z tobą na koncert. - Mike szeroko się uśmiechnął.
- Idziesz na koncert One Direction? - zaśmiałam się.
- Tak. - złapał mnie za rękę i pociągnął za sobą. - Spóźnimy się.
- Koncert jest za dwie i pół godziny. Mamy masę czasu.
Mike spojrzał na mnie spode łba i szedł dalej ciągnąc mnie za sobą. Doprowadził mnie do wejścia dla osób z biletami M&G.
- Erm... Mike? Chyba pomyliłeś wejście.
Nie zwrócił na mnie uwagi. Podał bilety ochroniarzowi. Zamienili dwa słowa po niemiecku i bilety zostały przedarte na znak, że możemy wejść. Nikogo prawie nie było. Kolejka do M&G liczyła tylko dziesięć osób. Kiedy do nich dołączyliśmy miałam okazję znowu zapytać Mike'a co tu robimy.
- Wyjaśnisz mi to?
- Wszystkiego najlepszego, siostro! - przytulił mnie. - To jest mój prezent. Dopłaciłem trochę do tego biletu byś mogła spotkać 1D.
Stałam jak wryta.
- Jesteś najlepszym bratem na świecie! - przytuliłam go tak mocno, że chłopak zrobił się siny.
- Udusisz mnie. - zaśmiał się.
Puściłam go i się odsunęłam. Za nami kolejka była już na prawdę sporych rozmiarów. Odwróciłam się w stronę ścianki na której będą robione zdjęcia.
Stanął tam pan w czarnym garniturze.
- Witajcie na M&G! Wielkie brawa dla One Direction!
Rozległy się krzyki. Moje serce zaczęło mocniej bić. Myślałam, że wyskoczy mi z klatki piersiowej.